El 47, geregisseerd door Marcel Barrena en met Eduard Fernández in de hoofdrol, vertelt het verhaal van de materiële, maar vooral ook sociale ontwikkeling van Torre Baró, een van de wijken die immigranten uit Zuid-Spanje in de jaren vijftig en zestig aan de rand van Barcelona hebben gebouwd. De precaire situatie van de zelfgebouwde woningen en het gebrek aan stedenbouwkundige planning droegen ertoe bij dat de wijk geen basisinfrastructuur kende en geen gemeentelijke diensten had.
Manolo Vital is een buschauffeur afkomstig uit Extramadura die strijdt tegen deze institutionele verwaarlozing. Manolo was het beu dat het stadsbestuur herhaaldelijk openbaar vervoer naar zijn wijk weigerde onder het mom van technische onmogelijkheid. In 1978 ‘kaapte’ hij zijn bus (de 47) en reed ermee naar zijn wijk, een daad van protest en rebellie die een katalysator bleek te zijn voor de grassrootsbeweging van buurtbewoners die hielp het imago van de buitenwijken te veranderen en het Barcelona dat we vandaag kennen te creëren.
El 47, winnaar van de Goya 2025 voor beste film, reconstrueert een daad van vreedzaam verzet en benadrukt het belang van doorzettingsvermogen, eenheid en trots op de volkse oorsprong bij de opbouw van de moderne stad. [menos]

Dirigida por Marcel Barrena y protagonizada por Eduard Fernández, El 47 narra la historia de la construcción material pero sobre todo social de Torre Baró, una de las barriadas que emigrantes provenientes del sur de España levantaron en la periferia de la Barcelona durante las décadas de 1950 y 1960. La precariedad de unas viviendas autoconstruídas y la falta de planificación urbanística, contribuyeron a que el barrio careciera de infraestructuras básicas y servicios municipales.
Manolo Vital es un conductor de autobús de origen extremeño que lucha contra ese olvido institucional. Cansado de que el ayuntamiento niegue repetidamente el transporte público a su barrio aduciendo imposibilidad técnica, Manolo ‘secuestra’ en 1978 su autobús (el 47) y lo lleva hasta sus calles, un acto de reivindicación y rebeldía que demostró ser un catalizador para un movimiento vecinal de base que ayudó a transformar la imagen de los suburbios y consolidar la Barcelona que conocemos hoy.
Ganadora del Goya 2025 a la mejor película, El 47 recrea un acto de disidencia pacífica y destaca la importancia de la perseverancia, la unidad y el orgullo de las raíces populares en la construcción de la ciudad moderna. [menos]

Directed by Marcel Barrena and starring Eduard Fernández, El 47 tells the story of the material but above all social construction of Torre Baró, one of the neighbourhoods that immigrants from southern Spain built on the outskirts of Barcelona during the 1950s and 1960s. The precariousness of self-built housing and the lack of urban planning contributed to the area's lack of basic infrastructure and municipal services.
Manolo Vital is a bus driver from Extremadura who fights against this institutional neglect. Tired of the city council repeatedly denying public transport to his neighbourhood on the grounds of technical impossibility, Manolo “hijacks” his bus (the 47) in 1978 and drives it into his quarter’s streets, an act of protest and rebellion that proved to be a catalyst for a grassroots community movements that helped transform the image of the suburbs and consolidate the Barcelona we know today.
Winner of the 2025 Goya Award for Best Film, El 47 recreates an act of peaceful dissent and highlights the importance of perseverance, unity and pride in popular roots in the construction of the modern city. [menos]